شاید اولین راه حل برای اجتناب و فرار از پرداخت مهریه این ماده 1092 قانون مدنی است که بیان می دارد: "هرگاه شوهر قبل از نزدیکی ، زن خود را طلاق دهد، زن مستحق نصف مهر خواهد بود و اگر شوهر بیش از نصف مهر را قبلاً داده باشد، حق دارد مازاد از نصف را عیناً یا مثلاً یا قیمتاً استرداد کند." در واقع طبق قانون به محض جاری شدن عقد نکاح نصف مهریه زن قابل وصول و مطالبه است اما نیم دیگری از مهریه زن منوط به داشتن رابطه جنسی و نزدیکی زن با مرد است. اما باید توجه داشت که اگر حتی یکبار نزدیکی صورت گیرد، این حق از زن سلب شده و عدم همبستری او حکم عدم تمکین را دارد – البته زن همچنان می تواند مهریه را مطالبه کند.